Sara Hidup Naik: Nak Kata Apa Lagi

SARA HIDUP NAIK, nak kata apa lagi.

Biang kerok kepada kenaikan sara hidup dikatakan sebagai implikasi daripada pengurangan subsidi minyak, gula dan dituruti kenaikan tarif litrik.

Sebenarnya, kenaikan sara hidup di negara ini yang berlaku dengan mendadak, hanya ekoran pengurangan subsidi minyak dan gula, sebenarnya satu ciptaan pihak-pihak tertentu yang terlibat dalam semua rangkaian perniagaan.

Satu fakta perlu diketahui, bahawa mereka yang terlibat dalam semua sektor perniagaan ini, rata-rata penyokong pembangkang. Kenyataan ini, disokong oleh fakta, bahawa sejak beberapa dekad, kawasan perdagangan dalam negera seperti kawasan Bukit Bintang, Chow Kit, Petaling Street, atau bandar-bandar besar adalah kawasan pembangkang.

Pembangkang telah mengkaji, menaikan emosi rakyat sahaja melalui permainan politik, tidak akan mampu memenangkan mereka dalam sistem demokrasi. Untuk itu, mereka melaksanakan pelan B mereka, yakni menimbulkan kersesahan, akibat kenaikan sara hidup.

Kenaikan sara hidup akan dirasai oleh penduduk luar bandar, di mana pengundi di kawasan ini merupakan simpanan tetap barisan nasional. Pada PRU-13 lalu, kerana sokongan penduduk luar bandar, maka BN mampu mendapat 133 kerusi berbanding Pakatan Rakyat 89. Adalah satu kenyataan, bahawa kerusi-kerusi yang dimenangi oleh Pakatan Rakyat adalah kawasan Bandar, dan kawasan perdagangan.

Oleh kerana kegiatan perdagangan berpusat di bandar-bandar utama, dan pelakunya adalah penyokong pembangkang, maka mereka mencipta suasana kepanikan kepada rakyat dengan memanipulasi harga barangan, dan menyalahkan kerajaan kerana bertindak mengurangkan subsidi.

Sebenarnya, kenaikan harga minyak tidak selalunya benar berkorelasi langsung dengan harga barangan. Contohnya apabila pada tahun 2006, harga minyak dinaikkan, dan kemudian peniaga memberi reaksi menaikan harga tanpa terkawal, menyebabkan kerajaan menurunkan semula minyak ke harga asal. Namun, harga yang sudah naik itu tidak juga turun pada harga asal, melainkan terus bertahan sehingga kini, malah terus meningkat.

Sebenarnya pihak tertentu dalam rangkaian perniagaan menanti peluang, apabila subsidi minyak dikurangkan atau tarif litrik dinaikkan. Dengan tindakan itu, maka mereka dapat meneruskan agenda tersembunyi dan tersusun mereka, untuk menjatuhkan kerajaan melalui kemarahan rakyat.

Kini mereka, mengwar-warkan, bahawa kerajaan Barisan Nasional tidak mengotakan janjinya seperti terdapat dalam manifesto PRU-13; malah mereka mendakwa bahawa kini kerajaan takut digulingkan.

Pembangkang sebenarnya telah mengenal pasti, bahawa tanpa sokongan pengundi luar bandar, maka mereka tidak akan mampu menang. Atas sebab itu, mereka mempergunakan kekuatan pada mereka, yakni kekuatan menguasai perdagangan.

Percayalah tindakan mereka ini, selain membangkitkan kemarahan rakyat, juga bertujuan keuntungan. Yakinlah apabila harga naik, maka sukar untuk diturunkan, oleh mana-mana kerajaan, sekalipun Pakatan Rakyat membentuk kerajaan Persekutuan; kecualilah mereka yang telah berpakat ini, berkorban pula, untuk menurunkan harga, demi menyelamatkan kerajaan yang dirancang oleh mereka. Keadaan itu, tidak akan berlaku dalam dunia perniagaan, kerana dunia perniagaan dipenuhi dengan kerakusan dan ketamakan. Akhirnya, rakyat juga yang menderita, kerana rakyat adalah mentimun, berdepan dengan durian.

Saranan Mantan Perdana Menteri Tun Dr Mahathir, agar kerajaan mencari jalankan menurunkan kos, dapat dilakukan, jika kerajaan melaksanakan monopoli bagi semua jaringan perniagaan yang melibatkan barangan keperluan asas. Kerajaan boleh mengurangkan kos, melalui pengurangan kos penyimpanan, pengangkutan, kerana ianya dilakukan dalam bentuk lambak atau volume yang besar.

Selagi, barangan keperluan asas, dikuasai oleh pihak-pihak tertentu yang bermotifkan keuntungan semata-mata, kerajaan tidak akan mampu membendung kenaikan harga barangan dan pada giliriannya terus menaikan sara hidup.

Kepada kerajaan, bertindaklah daripada sekarang sebelum terlambat, kerana mencegah lebih baik daripada mengubati.